„Особо важным белорусско-германским проектом является Историческая мастерская в Минске, которая возникла на территории бывшего Минского гетто. Там белорусы и немцы работают над тем, чтобы через совместные воспоминания о прошлом построить достойное будущее”
Бывший президент Германии Йоханнес Рау, апрель 2006 г
IBB Dortmund и его партнёры приглашают специалистов-историков и представителей НКО из Беларуси, России, Украины и Германии в Берлин для обсуждения исторических нарративов и современных методов исторической образовательной работы.
Таварыства аховы помнікаў запрашае ў летнік па ўпарадкаванні яўрэйскіх могілак у Ізабеліне:
- даты заездаў: 12-25 ліпеня (асноўная праца на іўдзейскіх могілках); а таксама 27 ліпеня - 5 жніўня (асноўная праца на пратэстанцкіх могілках);
- задача: прывядзенне ў парадак старадаўніх іўдзейскіх і пратэстанцкіх могілак для далейшага надання ахоўнага статуса;
- пражыванне: агратурыстычная сядзіба, умовы камфортныя;
- забеспячэнне: арганізатары дапамагаюць з даездам,забяспечваюць харчаванне і культурную праграму;
22 чэрвеня, у Дзень памяці і смутку ахвяр Вялікай Айчыннай вайны, адбыўся чарговы VI Міжнародны форум «Галасы Гарадка: вайна, акупацыя, вызваленне». На шляху ад Гістарычнай майстэрні мінская група ўдзельнікаў наведала помнікі памяці загінуўшым салдатам, ваеннапалонным, мірным жыхарам і яўрэям ў Красным, Маладзечна, затым Гарадку.
19 июня 2019 г. в Полесском государственном университете в рамках сопроводительной программы к выставке "Лагерь смерти Тростенец. История и память" состоялось обсуждение состояния и перспектив изучения локальной истории Пинска в период национал-социалистической оккупации. В мероприятии приняли участие сотрудники Полесского университета (Еленская Ирина Эдуардовна, Цуба Михаил Викторович, Гагуа Руслан Борисович, Демьянов Сергей Александрович, Федечко Сергей Алексеевич, Евстафьев Валентин Александрович) и Исторической мастерской г.
4 июня 2019 г. в Музее Белорусского Полесья в Пинске открылась передвижная выставка "Лагерь смерти Малый Тростенец. История и память". На открытии присутствовали историки, учителя и студенты, а также представители местной власти и еврейской общины.
До Второй мировой войны Пинск был важным центром иудаизма. В 1939 году 27 000 из 30 000 жителей Пинска были евреями. Но в 1941 году Пинск был завоеван немецкими войсками. В результате многократных акций уничтожения в 1941 и 1942 годах еврейское население было практически полностью уничтожено.
Вёска Парэчча ў гісторыі Халакосту і Другой сусветнай вайны засталася вобразам Праведніцы народаў свету. Тут, з часу ліквідацыі Мінскага гетта, 39 яўрэйскіх дзяцей з кастрычніка 1943 г. атрымалі паратунак і ратаванне ад забойства нацыстаў. Вось чаму ў 2001 г. былыя вязні Мая Крапіна і Фрыда Рэйзман, якія былі выратаваны мясцовымі жыхарамі, за ўласныя сродкі паставілі першы ў Беларусі помнік Праведнікам - жыхарам вёскі Парэчча.
Могілкі ў Беларусі сталі не толькі месцамі, куды прыходзяць для наведвання сваіх памерлых родных, але і месцамі змагання за памяць.
Знішчаныя могілкі, месцы масавых забойстваў, занядбаныя некропалі – гэта ўсё тэрыторыі, дзе могуць сутыкнуцца розныя погляды на гісторыю, культуру, памяць. Прыкладам тут будуць і Вайсковыя могілкі, дзе сышліся розныя канцэпцыі догляду і шанавання месца пахавання; і сапраўдная вайна памяці ў Курапатах, і змаганне за яўрэйскія могілкі.
20 мая 2019 года в Исторической мастерской имени Леонида Левина состоялась презентация третьего издания сборника «Война известная ... и неизвестная». Сборник содержит документы и статьи, посвященные событиям Второй мировой войны в районе Осиповичей, города в Могилевской области. Составителем сборника является Неонила Цыганок - учитель-методист, преподаватель истории и обществоведения ГУО «СШ № 2 г. Осиповичи».
Семінар 11 мая для гідаў-перакладчыкаў, якіх рыхтуе Майстэрня па тэме Мінскага гета і Трасцянца, атрымаўся вельмі эмацыйным. Абедзве яго часткі вельмі моцна сенсібілізавалі ўдзельнікаў да тэмы.
Што можа ведаць звычайны чалавек пра Халакост у Беларусі? І ці трэба нешта ведаць? Наколькі траўматычны досвед мінулага пасуе да інтарэсаў новага пакалення, і як размаўляць з тымі, кто не мае сістэмных гістарычных ведаў, альбо імкнецца выключна да гістарычных цікавостак? Як адказваць на складаныя пытанні пры адсутнасці масштабнай апрацоўкі тэмы Халакоста беларускімі гісторыкамі?